Op 20 november 1989 namen de Verenigde Naties in New York het Internationale Verdrag inzake de Rechten van het Kind unaniem aan. Dit Kinderrechten verdrag gaat over alles waar kinderen mee te maken kunnen krijgen. Van hun geboorte tot ze achttien zijn. Het gaat ook over kinderen in een echtscheiding situatie.

Toepassing in Nederland

Het Kinderrechten verdrag van de VN is door Nederland bekrachtigd op 8 maart 1995. Sindsdien is het verdrag rechtsgeldig en waarborgt de overheid het verdrag in wetgeving. Nederland heeft op drie punten aangegeven zich niet geheel aan het verdrag te kunnen houden. We kennen geen zelfstandig recht op sociale zekerheid toe aan kinderen. We willen volwassen strafrecht kunnen blijven toepassen op kinderen van 16 en 17 jaar. En tot slot wil Nederland lichte delicten van kinderen kunnen afdoen zonder raadsman (advocaat) en zonder de mogelijkheid tot hoger beroep.

In dit eerste deel behandelen we drie artikelen die betrekking hebben op kinderen in een echtscheiding situatie. In het tweede deel van het blog volgen nog drie artikelen.

Art 3 Belang van het kind voorop

In ieder geval waarbij door de overheid of een private instelling over het lot van een kind wordt beslist, staat het belang van het kind voorop. Dat geldt zeker in geval van rechtspraak rond een echtscheiding. De rechter zal niet altijd besluiten conform de wens van het kind. De rechter houdt ook rekening met de rechten en plichten van de ouders of een voogd. De Nederlandse staat is verplicht ieder kind te verzekeren van de bescherming en de zorg die nodig zijn voor zijn of haar welzijn.

Art 9 Scheiding

Vertrekpunt is dat een kind bij zijn ouders moet kunnen wonen en opgroeien. In geval van een echtscheiding kan dit niet altijd. Wat dan belangrijk is dat het kind met beide ouders contact kan houden. In uitzonderlijke gevallen is dit niet in het belang van het kind.  Mits het kind er mee instemt kan dan een uitzondering worden gemaakt en contact met één of beide ouders worden beperkt of zelfs tijdelijk worden verbroken. Bij de beslissing bij wie het kind gaat wonen houdt de rechter altijd rekening met de wensen van het kind. Het kind heeft het recht om deze wensen zelf aan de rechter mee te delen.

Art 42 Informatie over rechten

Als je niet weet wat je rechten zijn, dan kan je er ook niet voor opkomen. Daarom moeten kinderen en ouders geïnformeerd worden over de kinderrechten. De overheid heeft zich in art.42 van het verdrag verplicht deze informatie te verstrekken. Wat vind jij, is dat goed gelukt?